Bakla zınnı, bilimsel adı Tropinota hirta olan, kın kanatlılar ailesine mensup bir böcek türüdür. Genellikle armut, erik, kiraz, şeftali, kayısı, asma, süs bitkileri ve çiçek açan bazı sebzelerin çiçekleriyle beslenir. Bakla zınnı, bitkilerin yaprak, meyve ve tomurcuklarına da zarar verebilir.

Bakla zınnı, ergin dönemini toprakta geçirir. Kış aylarını larva olarak geçirirler. İlkbahar döneminde meyve ağaçlarının ve çiçek açan bitkilerin çiçeklenme zamanında ergin olarak ortaya çıkarlar. Bu dönemde çiçeklerden beslenirler. Yumurtalarını humuslu toprağa bırakırlar. Bu yumurtalar birkaç hafta sonra çatlayarak larvalar doğar. Larvalar, otların kökleri ile beslenirler. Gelişim evreleri 6-9 hafta arasında değişmektedir. Bu evreyi toprakta geçirirler. Toprakta bulundukları zaman pupa evresine geçerler. Pupaların içinden çıkan erginler kış dönemini toprakta geçirirler. Erginler yaklaşık 1 cm uzunluğunda ve 8 mm genişliğindedir. Görünüşleri siyah mat renklidir. Gövdelerinin üzeri uzun sarı tüylerle kaplıdır ve elytronlarının üzerinde beyaz lekeler bulunur. Larvalar ise "C" şeklindedir.

Bir sonraki yıl çıkacak olan çiçek ve çiçekli bitkilerde zarar meydana getirirler. Larvaların gelişimi kuru toprakta daha yavaştır. Eğer toprak sıcaklığı 15 derecenin altına düşerse, larva gelişimi durma noktasına gelir. Bakla zınnının erginleri, gün içerisindeki güneşli saatlerde oldukça hareketlidir. İlkbahar döneminin sonunda popülasyonları en yüksek seviyeye ulaşır. Bazı bölgelerde temmuz ayının ortasına kadar görülebilirler.

İlkbaharda meyve ağaçlarının ve bitkilerin çiçek açtığı dönemde erginler, ilk olarak yabancı otlar ve baklagil gibi bitkilerin çiçekleriyle beslenirler. Baharda ilk çiçek açan meyve ağaçlarının, yani kiraz ve erik gibi ağaçların çiçekleriyle beslenirler. Yaşadıkları bölgede iğde gibi çiçekli bitkiler bulunması halinde, temmuz ayına kadar da yaşamlarını sürdürebilirler. Bakla zınnı erginleri, meyve ağaçlarının ve çiçek açan bitkilerin çiçeklenme döneminde çiçeklerin dişi ve erkek organlarının polen tozlarını yerler. Ayrıca genç yaprak, tomurcuk ve meyveleri tüketerek zarar verirler. Bu böceklerin larvaları meyve ağaçlarında çok önemli zararlar oluşturmaz. Zarar, bazı yıllarda ve bazı bölgelerde daha fazla görülmesinden kaynaklanmaktadır.

İlaçlı mücadelede, ağaçların çiçekli olduğu dönemde, döllenmeye yardımcı olan böcek çeşitlerine ve bal arılarına zararlı olmasından dolayı kültürel yöntemler tercih edilmektedir. Kültürel önlemler için toprak işlenerek toprakta bulunan yumurta, ergin ve larvaların normal ortamı bozulur ve popülasyonun düşmesi sağlanır. Bakla zınnının erginleri az faaliyette olduğu sabah erken saatlerde ağaçların altına çarşaf açılır. Ağaçlar silkelenir ve çarşafa düşen erginler imha edilir. Son zamanlarda en çok kullanılan yöntem ise ağaçların altına mavi renkli leğenler koymaktır. Bu leğenlerin içlerine yarısına kadar su doldurulur. Mavi renkli leğenler ergin böceklerin dikkatini çeker ve böcekler leğene doğru yönelerek suya düşerler. Düşen böcekler boğulur ve imha edilir.

Kimyasal mücadele genellikle tavsiye edilmemektedir. Ancak bakla zınnının popülasyonunun arttığı zamanlarda kimyasal mücadele uygulanabilir. Bu mücadelede bir miktar arı kaybı yaşanmaktadır.

Ağaçların pembe tomurcukları oluştuğu zaman, bakla zınnının erginlerinin çıkışı gözlemlenir. Erginler topraktan çıkıp çiçeklerle beslenmeye başladığında tek ilaçlama yapılır.